Finanse i Księgowość Pakiet Uniwersalny – opisy

Pasek nawigacji: Raporty > Konta > Zapisy na koncie > Drukuj (Ctrl+p) > Zapisy konta – graficzny.

Pasek nawigacji: Raporty > Konta > Zapisy na kontach > Drukuj (Ctrl+p) > Zapisy konta – graficzny.

Wynikiem działania raportu jest zestawienie zapisów na koncie na podstawie okna Zapisy na koncie.

Przy wykonaniu raportu można określić, jakie dane mają się ukazać na wydruku: okres, numer dokumentu, rodzaj podsumowań miesięcznych, daty. Można zestawić raport z kontami przeciwstawnymi.

Jeżeli wybrano sortowanie wg okresu, przy podsumowaniach można uzyskać następujące informacje:

  • podsumowanie pełne – o bilansie otwarcia, sumach i saldach zapisów w okresie, sumach i saldach zapisów narastająco oraz sumach i saldach zapisów ogółem;
  • podsumowania skrócone – o bilansie otwarcia, sumach i saldach zapisów w okresie oraz sumach i saldach zapisów ogółem;
  • bez podsumowania – o sumach i saldach zapisów ogółem.

Jeżeli dane w tabeli posortowano wg innego nagłówka, nie można uzyskać podsumowań.

W zależności od opcji wybranej w oknie Drukuj można otrzymać:

  • Bieżący element – drukowany jest tylko bieżący (podświetlony) element z listy
  • Zaznaczone elementy – drukowane są dokumenty zaznaczone znacznikiem v_mark w skrajnej lewej kolumnie
  • Wszystko – drukowane są wszystkie widoczne na liście elementy
  • Wydruk bez ramek – zostanie wydrukowana lista dokumentów bez widocznej tabelki.

Przy wykonaniu raportu można określić, jakie dane mają się ukazać na wydruku: okres, numer dokumentu, daty. Można zestawić raport z kontami przeciwstawnymi.

Niezależnie od wyeksportowania wybranego raportu do MS Excel, raport zostaje wykonany również w programie.

  • po wybraniu raportu i wskazaniu konta, dla którego raport będzie sporządzony, zostaje otwarte okno Zapisy, w którym należy zaznaczyć opcje wykonania raportu:
    • Za okres Od: …. Do:….
    • Kwota Od: …. Do:….
    • Uwzględnij zapisy w buforze
  • OK – polecenie uruchamiające wykonanie raportu
  • zostaje wyświetlone okno z zapisami na wybranym koncie, w którym można wybrać walutę dla raportu
  • następnie należy wybrać polecenie Drukuj z głównego menu programu, które otwiera formatkę Drukuj z opcjami:
    • Nazwa raportu – Zapisy konta – graficzny lub Zapisy konta – tekstowy
    • Bieżący element – raport będzie sporządzony dla pierwszej pozycji na liście zawierającej dane
    • Zaznaczone elementy – raport będzie zawierał dane wybrane przez użytkownika
    • Wszystko – raport będzie zawierał wszystkie dane
    • Wydruk bez ramek.
  • Wykonaj – polecenie uruchamiające wykonanie raportu,
  • następnie zostaje otwarte okno, w którym należy zaznaczyć pola wyboru:
    • Pokaż okres
    • Pokaż nr DK
    • Podsumowania miesięczne, aktywne przy ustawieniu sortowania według okresu: pełne, skrócone, bez podsumowań
    • Pokaż daty: operacji, dokumentu, wprowadzenia
    • Pokaż konta przeciwstawne
    • Eksport do Excela.Wybranie przycisku OK potwierdza wykonanie operacji, raport zostaje wyeksportowany do arkusza kalkulacyjnego.
  • po wybraniu raportu i wskazaniu konta lub zespołu kont, dla których będzie sporządzony, należy wybrać polecenie Drukowanie znajdujące się w głównym menu programu,
  • polecenie otwiera okno dialogowe, w którym należy zaznaczyć opcje wykonania raportu:
    • Nazwa raportu – Zapisy konta – graficzny lub Zapisy konta – tekstowy
    • Bieżący element – raport będzie sporządzony dla pierwszej pozycji na liście zawierającej dane
    • Zaznaczone elementy – raport będzie zawierał dane wybrane przez użytkownika
    • Wszystko – raport będzie zawierał wszystkie dane
    • Wydruk bez ramek.
  • Wykonaj – polecenie uruchamiające wykonanie raportu,
  • następnie zostaje otwarte okno, w którym użytkownik może wybrać polecenie wyeksportowania danych do MS Excel. Wybranie przycisku Tak potwierdza wykonanie operacji, raport zostaje wyeksportowany do arkusza kalkulacyjnego.

Procedura OSS w programie Finanse i Księgowość przeznaczona jest do obsługi unijnych sprzedawców w relacjach B2C (tzw. Union-OSS), czyli sprzedawców z siedzibą w UE (wysyłających towary z UE i świadczących usługi w UE) oraz sprzedawców z siedzibą poza UE (w przypadku towarów wysyłanych na terenie UE).

Procedury OSS nie należy stosować do pozaunijnego systemu OSS.

Definiując rejestr dla procedury One Stop Shop zaznacz pole Procedura OSS, np.:

Opcjonalnie w polu Kraj dostawy (VAT) można wybrać domyślnie wypełniany kraj dostawy VAT dla procedury OSS.

W przypadku definicji dokumentów konieczne jest zaznaczenie pola Pokaż kolumnę „OSS”, aby możliwa była zmiana parametrów OSS (rodzaju dostawy, kraju wysyłki i kraju dostawy) w trakcie wprowadzania rejestru dla dokumentu np.:

Opcjonalnie w polu Domyślny rejestr można wybrać rejestr domyślnie podpowiadany dla tego dokumentu

Po otworzeniu Rejestru dla tak zdefiniowanego dokumentu widoczna będzie dodatkowa kolumna OSS umożliwiające rejestrację informacji o rodzaju dostawy, kraju wysyłki i kraju dostawy:

Zapis w kolumnie OSS oznacza:

Kliknięcie przycisku  znajdującego się w kolumnie OSS otwiera okno edycji jej zawartości:

W sekcji Korekta można wskazać, w którym okresie korekta zostać wykazana na deklaracji VIU-DO. Jeśli nie rejestrujesz korekty wybierz w tej sekcji – rejestr nie jest korektą –.

W przypadku stwierdzenia błędów w deklaracji VAT ich korekta dokonywana jest deklaracji VAT składanej za bieżący okres rozliczeniowy nie później jednak niż w ciągu 3 lat, licząc od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji VAT, w której stwierdzono błędy.

Pasek nawigacji: Raporty [Ctrl+2] > Urzędy > Informacja pods. VAT-UE.

Raport tworzy zestawienie dokumentów uwzględnianych na deklaracji VAT-UE.

Wykonaj dla:

  • Miesiąca – przełącza na wybór okresu miesięcznego
  • Kwartału – przełącza na wybór okresu kwartalnego

Okres – okres, dla którego sporządzany jest raport.

Uwzględnij dane z bufora – raport zawrze również dokumenty z bufora.

Szczegóły transakcji – raport wyświetli szczegóły poszczególnych transakcji.

Uwzględnij WDT ze stawką NP – na raporcie umieszczone będą informacje dotyczące WDT, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Drukuj stawkę VAT – na raporcie umieszczona będzie stawka VAT.

Aby przygotować sprawozdanie finansowe (JPK_SF) dla danych z programu Symfonia 2.0 Finanse i Księgowość:

  1. Kliknij przycisk Deklaracje (Ctrl+8).
  2. W oknie Deklaracje kliknij e-Sprawozdania.
  3. Kliknij Nowe e-Sprawozdanie finansowe aby przejść do tworzenia nowego sprawozdania.
  4. Ustaw parametry przygotowywanego sprawozdania i zatwierdź przyciskiem Utwórz sprawozdanie. Operacja przygotuje nie wypełniony jeszcze danymi plik XML z układem sprawozdania i otworzy go w oknie Edytora JPK_SF.
  5. W oknie edytora wybierz zakładkę e-Sprawozdania finansowe paska narzędziowego i kliknij Import CSV i wskaż utworzony w Symfonia 2.0 Finanse i Księgowość plik z danymi i potwierdź przyciskiem Otwórz. Tylko sprawozdania przygotowywane ze statusem firmy jednostki małejednostki mikrojednostki inne wczytują dane firmy, bilansu oraz RZiS, dla pozostałych statusów możliwe jest wczytanie tylko danych identyfikacyjnych firmy.
  6. Po sprawdzeniu i uzupełnieniu danych sprawozdania kliknij przycisk Zapisz.

Dane pobierane dla e-sprawozdania finansowego nie uwzględniają ręcznych zmian wartości Bilansu i RZiS. W takiej sytuacji zmieniane dane należy poprawić w edytorze JPK_SF.

Sprawozdania zapisywane są we wskazanym przez użytkownika katalogu, do którego dostęp regulowany jest mechanizmami systemu Windows. Do użytkownika należy zabezpieczenie plików sprawozdań przed niepowołanym dostępem.

1. Z paska poleceń po lewej stronie okna wybierz Deklaracje (Ctrl+8) > Raporty JPK > Jednolity plik kontrolny.

2. W oknie ustawień wybierz rodzaj pliku, typ kontroli, okres, urząd skarbowy, lokalizację oraz katalog zapisu pliku JPK.

W przypadku raportów JPK_V7M i JPK_V7K konieczne jest wcześniejsze przygotowanie danych deklaracyjnych.

3. Kliknij Zapisz aby utworzyć raport JPK.

4. Następnie wybierz opcję Otwórz folder. Folder z plikiem JPK będzie potrzebny później przy imporcie pliku do e-Audytor.

Listę dokumentów otrzymasz po wybraniu Dokumenty > Wprowadzanie. Będą tam zarówno dokumenty dostarczone wraz z programem (predefiniowane), jak i zdefiniowane przez użytkownika.

Rozpoczynając pracę z nową firmą założoną w Symfonii, masz do wyboru następujące typy predefiniowanych dokumentów:

  • dokument prosty (tj. nie zawierający rejestru VAT) – DP
  • dokument specjalny – DS
  • faktura VAT zakup – FVZ
  • faktura korygująca zakup – FKZ
  • faktura VAT sprzedaż – FVS
  • faktura korygująca sprzedaż – FKS
  • faktura walutowa VAT sprzedaż – FWS
  • dokument importowy – DIM
  • dokument eksportowy – DEX
  • rachunek uproszczony zakupu – RUZ
  • rachunek korygujący zakupu – RKZ
  • rachunek uproszczony sprzedaży – RUS
  • rachunek korygujący sprzedaży – RKS
  • raport kasowy – RK
  • raport kasowy walutowy – RKW
  • różnice kursowe – RKUR
  • raport okresowy (RO)
  • rozliczenie zaliczki – RZL
  • wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów – WDT
  • Faktura wewnętrzna VAT – FWV
  • faktura wewnętrzna – WNT
  • faktura wewnątrzwspólnotowego nabycia – FWN
  • przyjęcie wewnątrzwspólnotowego nabycia – PWN
  • ulga na złe długi sprzedaż zmniejszenie – USZM
  • ulga na złe długi sprzedaż zwiększenie – USZW
  • ulga na złe długi zakup zmniejszenie – UZZM
  • ulga na złe długi zakup zwiększenie – UZZW
  • import usług – IU
  • wyciąg bankowy – WB
  • wyciąg bankowy walutowy – WBW

Jeżeli predefiniowane typy dokumentów nie wystarczą do obsługi prowadzonej przez firmę działalności, można zdefiniować własne typy dokumentów. Predefiniowane typy dokumentów mogą być wzorcem do tworzenia przez użytkownika własnych typów dokumentów. Zdefiniowany przez użytkownika typ zawiera takie same pola jak dokument predefiniowany, a więc będzie wypełniany tak samo jak dokument predefiniowany, natomiast dzięki nowej nazwie można go łatwo wyodrębnić spośród innych dokumentów.

W celu przyspieszenia wprowadzania dokumentów program umożliwia zdefiniowanie ich wzorców.

Wprowadzane dokumenty mogą być dodatkowo wyróżnione przez nadawanie im cech.

Nie można usunąć predefiniowanych typów dokumentów ani zmienić ich symbolu. W dowolnym momencie pracy z programem można natomiast zmienić nazwę takiego dokumentu w oknie Definiowanie dokumentów.

Zarządzanie użytkownikami to kolejny etap przygotowania programu do wykorzystywania biznesowego. Zarządzanie użytkownikami to przede wszystkim wprowadzenie odpowiednich loginów, nadanie użytkownikom praw do modułów oraz praw efektywnych dających dostęp do określonych operacji biznesowych, czy też danych. System loginów i ich uprawnień to również mechanizm zapewniający bezpieczeństwo przetwarzanych danych. Dostęp do danych jest warunkowany poprzez trójwarstwowy system uprawnień. Użytkownik, aby mieć dostęp do określonych danych czy operacji musi posiadać login i hasło, prawo do modułu oraz prawa dające dostęp do danych i operacji wykonywanych w module.

Prawa do danych i operacji w systemie to uprawnienia zgrupowane, jako Prawa efektywne oraz Prawa do słowników.

Okno Użytkownicy służy do zarządzania Użytkownikami oraz ich prawami do operacji. Okno to podzielone jest na dwie funkcjonalne części. Możliwa jest zmiana proporcji obu okien poprzez przesuwanie linii podziału oraz zmianę układu okna poprzez przeciągnięcie lewej części pod prawą. Można również zmienić wygląd okna wybierając przycisk pin_01.

W lewej części okna widoczny jest panel z listą użytkowników. Zawartość prawej części zmienia się w zależności od wybranej przez użytkownika zakładki:

  • Właściwości
  • Zestawy praw dla użytkownika
  • Prawa efektywne
  • Prawa do słowników
  • Prawa do modułów
  • Prawa do rachunków bankowych

W górnej części okna Użytkownicy znajdują się przyciski umożliwiające min. dodanie lub usunięcie użytkownika oraz zmianę hasła użytkownika.

Istnieje również możliwość zmiany sposobu sortowania prezentowanej listy. Nazwy (nagłówki) wszystkich kolumn są jednocześnie przyciskami do zmiany sposobu sortowania.

Przynajmniej jeden użytkownik programu musi być przypisany do systemowego zestawu Administrator Systemu.

Przeszacowanie walut polega na obliczeniu i zaksięgowaniu różnic kursowych dla zapisów, w których kwoty wyrażone były w walutach obcych. Wykonanie tej operacji umożliwi wykazanie zysków lub strat, jakie przedsiębiorstwo poniosło w wyniku zmiany kursów walut w przeciągu roku obrachunkowego.

Przeszacowanie walut dotyczy jedynie tych kont, które w planie kont zostały oznaczone jako walutowe.

Przeszacowanie walut można wykonać dla jednego lub więcej kont, dla wybranych zapisów na koncie, a także dla zapisów wchodzących do transakcji na danym koncie. Kursy walut można przeszacowywać zarówno na koniec miesiąca, jak i na koniec roku, co jest zgodne z ustawą o rachunkowości.

Jeżeli chcesz przeliczyć saldo konta walutowego, na którym rejestrowane są zapisy a nie transakcje (np. dewizowe rachunki bankowe, kasa walutowa, akcje czy udziały w dewizach itp.) użyj przycisku Przelicz saldo. Program obliczy wówczas saldo konta walutowego. Operacja stosowana zazwyczaj na dzień bilansowy (odpowiedni kurs, podany jako podstawa przeszacowania), ale w razie potrzeby można jej używać na koniec dowolnego okresu sprawozdawczego.

Jeżeli na koncie walutowym zapisy są prowadzone jako rozrachunki (od wersji 4.0 wszystkie konta walutowe są automatycznie kontami rozrachunkowymi), wtedy nie używa się tej funkcji, tylko przelicza transakcje.

Okno prezentujące listę rozrachunków > Drukuj [Ctrl+p] > Rozrachunki.

Wynikiem działania raportu jest lista transakcji (z rozrachunkami) stworzona na podstawie danych zawartych w oknie Rozrachunki.

W zależności od wybranych opcji można uzyskać różne wydruki: np. samych transakcji, transakcji z rozrachunkami (dodatkowo zsumowane w ramach jednego kontrahenta), z uwzględnieniem walut, z notatkami, ze znacznikami oraz ze szczegółowymi danymi kontrahentów.

W zależności od opcji wybranej w oknie Drukuj można otrzymać:

•wydruk wszystkich wyselekcjonowanych pozycji,

•wydruk pozycji zaznaczonych (ze znaczkiem „v” w pierwszej kolumnie w oknie),

•wydruk pojedynczej, bieżącej pozycji (tej, na której jest niebieski pasek).

Realizując przelew zbiorczy MPP należy wybrać wszystkie faktury wystawione dla podatnika przez jednego dostawcę lub usługodawcę w okresie, za który wykonywany jest przelew (nie krótszy niż jeden dzień i nie dłuższy niż jeden miesiąc).

Przelew zbiorczy wykonywany jest dla wszystkich wybranych dokumentów bez względu na oznaczenie (Rejestr podatnikówMPPMPP dobrowolny).

Przelew zbiorczy MPP można wykonać tylko jeśli wszystkie rozrachunki kontrahenta wykonywane są na ten sam rachunek bankowy, w związku z tym program wyświetli okno umożliwiające weryfikację i wybór rachunków bankowych dla kontrahentów.

Zgodnie ze ustawami mającymi na celu ograniczenie zatorów płatniczych, wprowadzające m.in. ulgi na złe długi, dłużnik, który nie ureguluje zobowiązania przed upływem 90 dni od terminu płatności, ma obowiązek obniżyć kwotę podatku naliczonego oraz podstawę opodatkowania o wartość nieuregulowanego zobowiązania. Korekty tej dokonuje w rozliczeniu za okres, w którym upłynął termin 90 dni. Jednocześnie Wierzyciel, który nie otrzymał zapłaty ma prawo skorygować kwotę podatku należnego oraz podstawę opodatkowania o wartość nieuregulowanej należności. Korekty tej dokonuje w rozliczeniu za okres, w którym upłynął termin 90 dni.

Korekta kosztów związana z niezapłaconymi zobowiązaniami obsługiwana jest za pomocą okna Ewidencji Danych Podatkowych.

Po uregulowaniu części lub całości rozrachunku zarówno Wierzyciel jak i Dłużnik są zobowiązani dokonać ponownej korekty kwoty podatku VAT oraz podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym została dokonana zapłata.

Okno Deklaracje (Ctrl+8) > Ulga na złe długi > CIT\PIT prezentuje przeterminowane należności i zobowiązania w wybranym okresie rozliczeniowym. Jeśli do skorygowanych przeterminowanych płatności istnieją rozliczenia to będą one widoczne na liście do skorygowania na plus.

Do wykazania na liście i obsługi przeterminowanej płatności, wymagany jest w dokumencie rozrachunek dla konta kontrahenta.

Generuj – wstawia wpis EDP korygujący wartość ulgi na złe długi CIT\PIT. Skorygowane dokumenty oznaczane są w kolumnie K.

Podgląd – otwiera podgląd wybranego dokumentu.

Odśwież – wczytuje ponownie listę dokumentów.

Ustawienia – otwiera okno ustawień dla obsługi ulgi na złe długi CIT\PIT.

Eksport – rozwija menu z poleceniami:

  • Do Excela – eksportuje zawartość listy do programu MS Excel.
  • Do Smart BI > Złe długi do BI – eksportuje zawartości listy do arkusza analitycznego Smart BI. Na zakładce Dane znajdują się wyeksportowane dane, natomiast na zakładce Analiza można zdefiniować widok tabeli przestawnej dla danych.

Aby przejść do części administracyjnej serwisu wybierz z menu użytkownika Przejdź do Symfonia Administracja lub skorzystaj z linku https://app.symfonia.pl/modules/

Po przejściu do serwisu administracyjnego chmury Symfonii otworzone zostanie okno z widokami:

  • Widok Usługi – prezentuje subskrybowane usługi dla aktualnie wybranej firmy i umożliwia ich uruchomienie.
  • Widok Administracja – prezentuje rozwijaną listę organizacji oraz przypisanych do nich firm, z możliwością przejścia do szczegółowych ustawień poszczególnych organizacji, firm, użytkowników, kluczy API.

Każda otrzymana faktura może być zarejestrowana w Repozytorium Dokumentów. Jednak ze względu na różnorodność dostępnych formatów e-Faktur na rynku, nie wszystkie dane mogą być rozpoznane przez moduł Finanse i Księgowość, dlatego zazwyczaj część informacji należy uzupełnić w dokumentach w buforze po zakończeniu pobierania dokumentu.

Faktura w Repozytorium opisywana jest danymi pozwalającymi na łatwe jej odszukanie, takimi jak: dane wystawcy, numer dokumentu, data odebrania. Jeśli jest to faktura wystawiona przez Użytkownika produktów Symfonia ERP, to dane z tej faktury mogą zostać zaimportowane do ewidencji zakupu prowadzonej w Handel lub Finanse i Księgowość.

Podgląd dokumentów repozytorium dostępny jest za pośrednictwem okna Dokumenty import (Ctrl+Shift+1), dostępnym z paska narzędziowego. W części Dokumenty z Repozytorium polecenia Faktury sprzedażyFaktury zakupuWyciągi bankowe otwierają podgląd danej grupy dokumentów.

W module Symfonia Finanse i Księgowość umożliwiono pobieranie z Repozytorium Dokumentów faktur zakupu, faktur sprzedaży oraz wyciągów bankowych.

W trakcie pobierania faktur zakupu możliwe jest wskazanie typu dokumentu.

Zaawansowany import wyciągów bankowych wspiera automatyczne dekretowanie oraz rozliczenie operacji pobranych do Repozytorium dokumentów wyciągów bankowych. W tym celu wykorzystywana jest lista formuł na podstawie której zostaje wybrane konto księgowe. Proponowane rozliczenie transakcji może zostać dodatkowo zmodyfikowane przed utworzeniem dokumentu księgowego.

Zaawansowany import wyciągów bankowych nie obsługuje wyciągów z rachunków walutowych.

Operacja uzgadniania umożliwia, na podstawie kartotek programu oraz formuł, automatyzację uzupełniania danych dla zaksięgowania wyciągu bankowego:

  • Konto  –  konto księgowe przeciwstawne do konta bankowego. Jest to domyślne konto dla zapisów nie posiadających rozliczenia. Jeśli operacja posiada rozliczenia transakcji – zapisy zostaną wykonane w kwocie i na konta wynikające z rozliczeń.
  • Rozliczenie transakcji. Dla kont rozrachunkowych operacja jest płatnością, którą należy rozliczyć dostępne transakcje. Dla kwoty nierozliczonej, w zależności od definicji formuły, może zostać utworzona nowa transakcja.
  • Termin – termin płatności dla nowych transakcji.
  • Uzgodnienie – skrót nazwy formuły, na podstawie której operacja została zadekretowana.
  • Podmiot – wskazanie podmiotu, czyli kontrahenta, pracownika, urzędu itp. powiązanego z operacją.

Przed rozpoczęciem uzgadniania wybierz rachunek bankowy i wyciąg, który chcesz zaksięgować (wyciągi prezentowane są chronologicznie i tak powinny być księgowane).

Kliknięcie przycisku Uzgodnienia uruchamia sekwencję akcji:

Sprawdzane są numery referencyjne operacji z wykonanymi e-przelewami. Zgodne transakcje zostaną rozliczone automatycznie. Podmiot jest pobierany z operacji bankowej lub z pierwszej rozliczanej transakcji.

Operacje bankowe przypisywane są do kontrahentów, pracowników,urzędów lub osób na podstawie zgodności rachunków bankowych (z wyjątkiem rachunków bankowych użytych w formułach).

Symbol konta i pozostałe parametry pobiera są z domyślnej formuły oznaczonej odpowiednio: #Kontrahent#Pracownik#Urząd#Osoba.

W przypadku pozycji wyciągu, dla których w kartotekach nie znaleziono odpowiadającego numeru rachunku bankowego, wyświetlony zostanie dialog umożliwiający przeszukanie kartoteki kontrahentów i samodzielne wskazanie kontrahenta do powiązania z rachunkiem operacji bankowej.

Powiązanie kontrahenta z operacją bankową spowoduje dodanie do jego danych powiązanego Rachunku bankowego, dzięki temu przy kolejnych sprawdzeniach kontrahent będzie uzgadniany automatycznie.

Możliwe jest pominięcie uzgodnienia kontrahenta:

  • Pomiń – dla bieżącej operacji bankowej.
  • Pomiń rachunek – dla wszystkich operacji ze wskazanym rachunkiem bankowym.
  • Pomiń wszystkie – dla wszystkich pozostałych operacji.

Dla urzędów, pracowników, osób uzgodnienia nie są wykonane automatycznie.

Pozycje wyciągu nie uzgodnione wcześniejszymi akcjami sprawdzane są pozostałymi formułami (innymi niż #Kontrahent, #Pracownik, #Urząd, #Osoba), i uzupełnia zgodnie z parametrami formuły:

  • symbol konta księgowego,
  • opis dekretacji,
  • informację o tworzeniu i terminie nowej transakcji.

Formuły z wprowadzonym rachunkiem bankowym (pole Rachunek) zastosowane będą priorytetowo, nawet jeśli możliwe jest połączenie kontrahenta/urzędu/pracownika/osoby na podstawie danych kartotekowych.

Dla uzgodnionych operacji, po ich wybraniu, w dolnej części okna podpowiadane są transakcje, które można wykorzystać do rozliczenia.

Aby samodzielnie wprowadzić numer konta księgowania dla pozycji nie uzgodnionej automatycznie wybierz ją i kliknij przycisk:

Wstępne rozliczenie tworzone jest podczas uzgadniania na podstawie referencji klienta lub rozpoznania numeru transakcji w opisie operacji.

Aby dodać transakcję do rozliczenia oznacz ją w pierwszej kolumnie listy, lub wprowadź dla niej kwotę rozliczenia w kolumnie Rozliczenie.

Grupowe rozliczenie transakcji wykonywane jest przez zaznaczenie ich na liście i wybranie z menu podręcznego pod prawym klawiszem myszki opcji:

  • Rozlicz transakcje – automatyczne rozliczenie zaznaczonych wierszy do wysokości kwoty transakcji.
  • Usuń rozliczenie – usunięcie kwot rozliczeń w zaznaczonych pozycjach.

Podwójne kliknięcie w wybranym wierszu powoduje otwarcie dokumentu księgowego powiązanego z transakcją.

Rozksięgowanie operacji posiadającej rozliczenia tworzone jest w następujący sposób:

  1. Pogrupowane według numeru konta rozliczenia zostaną zapisane na kontach z tabeli transakcji. Powiązane rozliczenia zostaną zapisane wraz z zapisem w dokumencie księgowym.
  2. Pozostała kwota do wartości operacji zostanie zapisana na koncie uzgodnionym i zostanie dla niej utworzona nowa transakcja.

Wykonanie operacji przycisków Odśwież dane oraz Uzgodnienia powoduje usunięcie wszystkich ręcznie wykonanych zmian i ustawień rozliczeń.

Aby na podstawie wprowadzonych uzgodnień i rozliczeń utworzyć dokument wyciągu bankowego i zapisać go do bufora programu kliknij przycisk Księgowanie. Operacje i Rozliczenia, które nie zostały zaksięgowane automatycznie należy poprawić bezpośrednio w utworzonym dokumencie księgowym. Aby ponownie wykorzystać import specjalny dla wyciągu bankowego należy najpierw usunąć utworzony przez niego dokument.

Okno to otwierane jest z kartoteki Kontrahenci > Powiadomienia – do wysłania i prezentuje dane powiadomień gotowych do wysłania na aktualny dzień.

Podwójne kliknięcie otwiera dokument, którego dotyczy wskazane powiadomienie.

Tabela umożliwia filtrowanie oraz grupowanie danych. Aby zgrupować dane według kolumny przeciągnij jej nagłówek i upuść w szarym obszarze powyżej.

Wysyłka wiadomości e-mail z powiadomieniami wykonywana jest w oparciu o konfigurację wysyłki w Repozytorium dokumentów.

Po wprowadzeniu zmian w konfiguracji skrzynki pocztowej należy ponownie uruchomić program.

Dane wykresu można otworzyć również w formie arkusza kalkulacyjnego zawierającego dane źródłowe (arkusz Dane) oraz tabelę przestawną (arkusz Analiza) umożliwiającą dodanie własnych źródeł danych i z ich użyciem przygotowanie własnych analiz. Funkcjonalność i obsługa arkusza analitycznego jest zbliżona do programu MS Excel.

Okno arkusza analitycznego dla aktualnego wykresu otwierane jest za pomocą przycisku btn_ark_an lub z menu Widok > Pokaż arkusz analityczny > Arkusz z danymi.

Istnieje ograniczenie w rozmiarze dla zapisywanego arkusza analitycznego dlatego, jeśli istnieje taka możliwość lepiej skorzystać z połączenia do źródła danych. Program poinformuje jeśli limit rozmiaru arkusza zostanie przekroczony.

Aby dodać do arkusza analitycznego własne dane z pliku CSV, skoroszytu MS Excel lub bazy danych SQL:

1.Przyciskiem na dole okna dodaj nowy arkusz, do którego wczytywane będą dane z zewnętrznego źródła danych.

2.Przejdź na pasek narzędziowy Dane zewnętrzne i kliknij przycisk Dodaj źródło danych.

3.W kreatorze dodawania źródła danych podaj nazwę nowego arkusza, na którym wczytane będą dane i kliknij przycisk Następny.

4.Wybierz rodzaj danych źródłowych: Baza danychSkoroszyt Microsoft Excel / CSV plik lub Dane symfonijne. Następnie wskaż źródło danych i skonfiguruj parametry połączenia.

Dla danych SQL można skorzystać z kreatora kwerend ułatwiającego utworzenie zapytania SQL pobierającego dane.

Dane symfonijne umożliwiają wykorzystanie wybranego raportu jako źródła danych.

5.Po zakończeniu definiowania źródła, dane zostaną wczytane na nowym arkuszu (zakładce).

Zapisz arkusz aby zapamiętać wprowadzone zmiany. W przypadku arkuszy do wykresów dostarczonych z programem należy dokonać zapisu pod nową nazwą.

Dane ze źródeł zewnętrznych nie są odświeżane automatycznie, w trakcie pracy z arkuszem. Aby wczytać aktualne dane użyj przycisku Odśwież aktywny widok, lub Odśwież wszystko. Aktualizacja danych usuwa zmiany wprowadzone w arkuszu do którego są pobierane, dlatego zalecane jest przygotowywanie zestawień w innym arkuszu.

Funkcjonalność raportów SQL przeznaczona jest do tworzenia zindywidualizowanych zestawień przez doświadczonych wdrożeniowców i autoryzowanych dystrybutorów Symfonii.

Definiowanie nowych raportów oraz modyfikowanie istniejących może być wykonywane tylko przez osoby znające język SQL, czyli przez informatyków lub przez administratorów.

Uruchamiany z menu programu Raporty (Ctrl+2) > Własne > Zapytania SQL edytor umożliwia tworzenie i modyfikację raportów w formie bezpośrednich zapytań SQL do bazy danych firmy.

Utworzone raporty przechowywane są lokalnie w formie plików *.sql w katalogu użytkownika:

C:\Users\\Documents\Sage\SQLQueries

Po uruchomieniu wyświetlana jest lista utworzonych wcześniej raportów SQL.

Dostęp do funkcjonalności raportów SQL zarządzany jest prawami (Prawa modułu: Wspólne > Rodzaj: Zapytania SQL):

  • Modyfikowanie zapytań SQL,
  • Wykonywanie zapytań SQL.

Zapytania SQL umożliwiają bezpośredni i nieograniczony dostęp do bazy danych firmy. Prawa do danych definiowane w innych miejscach programów Symfonia nie są egzekwowane przy wykonywaniu kwerend SQL.

Tryb edycji

Okno w trybie edycji zapytania SQL umożliwia przygotowanie kwerendy metodą „przeciągnij i upuść” oraz określenia jej podstawowych kryteriów.

Konstruktor kwerend ograniczony jest tylko do odczytu danych zapytaniami SELECT.

W razie potrzeby edytor można przełączyć w ręczny tryb edycji zapytania SQL przyciskiem Edit SQL.

Edytor umożliwia też zdefiniowanie wykorzystywanych w filtrach parametrów (przycisk Edytuj parametry), których wartość jest określana przez użytkownika podczas wykonania raportu.

Aby przełączyć rodzaj filtru według wartości / według parametru kliknij w ikonę:

Rozliczenia Międzyokresowe Kosztów rozszerza standardową funkcjonalność o możliwość tworzenia planów rozliczeń kosztów, a następnie aktywowania kosztów w okresach zgodnie z przyjętym planem.

Podstawą do rozliczania kosztów jest plan rozliczeń, generowany przez program na podstawie parametrów podanych przez użytkownika. Ten plan można modyfikować dodając lub usuwając okresy, modyfikując kwoty poszczególnych rat.

Za pomocą RMK można sprawnie zarządzać istniejącymi planami. W trybie przeglądania wyraźnie widać, które raty zostały już rozliczone, jaki jest bilans otwarcia na początek roku oraz ile zostało do rozliczenia. Wszystko to sprawia, że okno to jest wygodnym narzędziem tworzenia i kontroli rozliczeń kosztów.

Funkcjonalność tą można również wykorzystać do rozliczania przychodów.

Aby przejść do rozliczeń międzyokresowych kosztów wybierz Raporty (Ctrl+2) > Dokumenty > Rozliczenia Międzyokresowe Kosztów.

Okno prezentuje dane w dwóch układach:

  • Włączany przyciskiem Tworzenie układ umożliwia definiowanie nowych planów rozliczeń. W tym widoku struktura drzewa zawiera plan kont oraz na ostatnim poziomie drzewa zapisy na tych kontach. Nowe plany rozliczenie RMK tworzymy dla wybranego zapisu. Kwota tego zapisu będzie rozliczana w kolejnych ratach. Suma kwot wszystkich rat musi równać się kwocie zapisu tworzącego (skorygowanego o ewentualne korekty).
  • Włączany przyciskiem Przeglądanie układ prezentuje wprowadzone plany rozliczeń rat. Możliwa jest ich modyfikacja, zatwierdzanie oraz tworzenie dokumentów rozliczających raty. W tym trybie okno pokazuje drzewo planu kont oraz na ostatnim poziomie drzewa zapisy tworzące rozliczenia wraz z ratami. Każdy plan rozliczeń może znajdować się w jednym z dwóch stanów: zatwierdzony (zablokowany do edycji) lub odblokowany. W pierwszym stanie można rozliczać raty planu, ale nie można tego planu modyfikować. W drugim stanie (domyślnym zaraz po utworzeniu planu) można plan modyfikować, ale nie można rozliczać rat.

Okno prezentuje wszystkie utworzone plany ale rozliczenia widoczne są tylko dla aktualnie wybranego w programie roku. Przełącz się na rok bieżący aby generować i rozliczać raty.

W trybie przeglądania planów, stan planu oraz rozliczenia pojedynczych rat oznaczony jest kolorami:

  • Zielony – oznacza nie zatwierdzone plany (aby zatwierdzić wybierz polecenie Zatwierdź z menu kontekstowego dla planu),
  • Niebieski – oznacza plany zatwierdzone,
  • Czerwony – dokument rozliczenia raty ostał utworzony i znajduje się w buforze lub księgach.

Raport dostępny jest a ramach oddzielnej licencji. Klientów zainteresowanych tą funkcjonalnością prosimy o kontakt.

Raport wspiera użytkownika przy rozliczaniu z Urzędem Skarbowym z tytułu podatku VAT na koniec okresu rozliczeniowego poprzez przeksięgowanie VAT-u na Rozrachunek z US, ponadto umożliwia przeksięgowanie VAT-u na dowolne konto oraz zmianę okresu rejestru VAT. Raport umożliwia także określenie na jakim obecnie koncie znajduje się przeksięgowana wartość VAT-u.

Automatyczne uzgodnienie rejestru VAT z kwotą na dokumencie odbywa się w oparciu o kona skonfigurowane na zakładce Konta rejestracji VAT w oknie Ustawienia (Ctrl+6) > Parametry stałe > Rejestry i konta VAT.

Wartości w rejestrach VAT będą automatycznie uzgadniane z kontami określonymi w Kontach rejestracji VAT.

Po uruchomieniu raportu i wybraniu okresu, w oknie prezentującym listę zapisów kliknij przycisk Konta przeksięgowań, aby otworzyć okno ustawień kont służących do generowania dokumentów księgowań do US oraz przeksięgowań.

Konta można wpisać z klawiatury lub kliknąć przycisk img_przek_VAT_02, aby otworzyć okno wyboru konta z planu kont.

Jeżeli generowane ma być równoległe księgowanie konieczne jest ustawienie automatycznego księgowania równoległego dla kont zespołu 4 oraz konta dla rozliczenia kosztów zespołu 4.

Oraz wskazanie w ustawieniu konta specjalne, konta dla Rozliczenia kosztów zespołu 4.

Raport uruchamiany jest z menu Rejestry (Ctrl+3) > Specjalne > Automatyczne przeksięgowania VAT.

Po uruchomieniu otwierane jest okno dialogowe, w którym należy:

  • wybrać czy zestawienie przygotowywane będzie według okresu rejestru czy według okresu dokumentu,
  • wybrać i wskazać okres (miesięczny/kwartalny) dla zestawienia.

Pozycje w rejestrach VAT podlegają automatycznym uzgodnieniom z kontem księgowym na podstawie kont rejestracji VAT.

Dla dokumentów nieuzgodnionych przycisk Uzgodnienia w oknie raportu otwiera okno umożliwiające ręczne wprowadzenie uzgodnień.

Dostępny w lewej części okna filtr Nieuzgodnione dok. spowoduje wyświetlenie tylko zapisów nieuzgodnionych.

Kolorem czerwonym na liście oznaczone są zapisy bez uzgodnień na zdefiniowanych kontach rejestracji VAT.

Domyślnie w Uzgodnieniach wykazywane są Konta rejestracji VAT użyte na dokumencie. Poprzez odznaczenie opcji Wyświetlaj tylko konta rejestracji VAT wykazywane są pozostałe konta na dokumencie. Dla rejestrów należnych wykazywane są konta z zapisami po stronie MA, dla rejestrów naliczonych wykazywane są konta z zapisami po stronie WN.

Dla zapisów po przeksięgowaniach nowe konta prezentowane są w kolumnie Obecne konto VAT.

Kolumna Błąd informuje, że wykryty został problem w ciągłości zarejestrowanych przeksięgowań, przy czym program prawidłowo zaktualizuje zmiany jeśli ostatnie polecenie księgowania zostanie usunięte.

Polecenie służy do wykonania przeksięgowań VAT na konto rozrachunków z Urzędem Skarbowym za okres(miesięczny lub kwartalny), dla którego przygotowane zostało zestawienie.

Przeksięgowanie wykonywane jest dla dokumentów uzgodnionych nieposiadających statusu zakończone. Jeżeli na liście znajdują się pozycje nieuzgodnione, przed wykonaniem księgowania program wyświetli informację o ilości nieuzgodnionych dokumentów, które należy uzgodnić przed wykonaniem księgowania do US.

Księgowanie US wykonywane jest za pomocą dokumentu prostego, w oknie Księgowania US – parametrów należy wskazać:

  • Typ dokumentu prostego, na którym nastąpić ma księgowanie,
  • Numer dokumentu (jeżeli pole nie zostanie uzupełnione numer zostanie nadany na podstawie kolejnego numeru ewidencyjnego),
  • Daty dokumentu i operacji,
  • Termin płatności (domyślnie ustawiane jako 25 dzień następnego miesiąca po okresie, za który generowane jest zestawienie z uwzględnieniem weekendów oraz świąt Bożego Narodzenia),
  • Treść dokumentu.
  • Automatycznie przeksięguj na konto VAT bieżącego okresu – przeksięgowanie VAT-u z obecnych kont VAT na konto ustawione w kontach przeksięgowań jako konto VAT-u bieżącego okresu
  • Traktuj zaokrąglenia per saldo – wykazanie na dokumencie zaokrągleń per saldo (gdy zaznaczone wykazane zostanie tylko saldo, gdy odznaczone przychody i koszty wykazane zostaną oddzielnie).

Kliknięcie przycisku Wykonaj przenosi do okna podglądu dokumentu.

Program podczas księgowania do US zaokrągla wartości VAT naliczonego i należnego do pełnych złotych – w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych. Zaokrąglenia wykonywane są per pozycja deklaracji VAT-7.

Zaokrąglenia wyksięgowane są na konta wskazane w Kontach przeksięgowań w pozycjach Zaokrąglenia WN oraz Zaokrąglenia MA.

Dokumenty przeksięgowane na konto Rozrachunków z US otrzymają status Zakończone.

Operacja umożliwia wykonanie przeksięgowań na dowolne konto księgowe oraz zmianę okresu VAT w rejestrze.

Zmiana okresu wykonywana jest dla zaznaczonych na liście pozycji poprzez oznaczenie opcji Zmiana okresu rejestru VAT. Zmienić okres rejestru VAT można na „bez okresu” lub na konkretny okres np. styczeń 2019.

Narzędzie nie umożliwia zmiany okresu dla okresów zapłata.

Przeksięgowanie VAT na dowolne konto wykonywane jest dla zaznaczonych na liście pozycji poprzez oznaczenie opcji Przeksięgowanie VAT.

Kwota VAT-u przeksięgowywana jest za pomocą dokumentu prostego. Jeżeli pole Nr dokumentu nie zostanie uzupełnione numer zostanie nadany na podstawie kolejnego numeru ewidencyjnego.

Konto na które ma być przeksięgowany VAT można wpisać ręcznie lub wybrać z listy rozwijalnej na której znajdują się konta:

  • VAT należny przyszłych okresów,
  • VAT naliczony przyszłych okresów,
  • VAT należny bieżący,
  • VAT naliczony bieżący,
  • VAT w koszty.

Powyższe konta są konfigurowane w oknie Konta przeksięgowań.

Po naciśnięciu OK wyświetlony zostanie podgląd dokumentu.

Na oknie podglądu można oznaczyć aby dokument został wyświetlony po jego wystawieniu.

Po wykonaniu przeksięgowania na liście dokumentów zostanie uzupełniona kolumna Obecne konto VAT, w kolumnie tej wykazywane jest ostatnie konto na które przeksięgowano VAT.

Poniższe pozycje zostaną pominięte przy wykonywaniu przeksięgowania na dowolne konto:

  • pozycje oznaczone jako zakończone,
  • pozycje z zerową wartością VAT,
  • pozycje nieuzgodnione.

Dla powyższych dokumentów możliwa jest jedynie zmiana okresu VAT.

Dokumenty przeksięgowane na konto inne niż zespołu 2 otrzymują status Zakończone.

Zapisuje widoczną listę do pliku MS Excel.

Okno otwiera się po wybraniu Raporty (Ctrl+2) > Historia zmian.

Okno prezentuje listę wykonanych przez użytkowników czynności. Ewidencjonowane są zmiany dokumentów oraz ważnych elementów z punktu widzenia pracy z programem, wpływających na wyniki prezentowane przez system. Dodatkowo dla celów zgodności z przepisami (ustawa o ochronie danych osobowych) ewidencjonowane są wszelkie dostępy, zmiany i pobieranie danych z kartoteki pracowników.

Historia zmian nie rejestruje modyfikacji wykonywanych w dekretacji dokumentu.

Podwójne kliknięcie na wybranej pozycji listy otwiera okno elementu (dokumentu lub kontrahenta), dla którego zarejestrowana została zmiana.

Eksport – zapisuje do pliku XLS i otwiera wybrane pozycje listy w arkuszu MS Excel.

Wydruk – zapisuje wybrane pozycje listy do pliku PDF.

Odśwież – wczytuje ponownie wyświetlane dane.

Z prawej strony znajduje się panel wyboru filtrów z predefiniowanymi podstawowymi filtrami. Wybierz filtr aby go zastosować.

Użytkownik może dodawać i modyfikować własne filtry za pomocą przycisków na górnym pasku panelu filtrów.

Kartoteki Magazynu walut wspierają użytkownika przy rozliczaniu kont księgowych, odzwierciedlających w systemie księgowym walutowe konta bankowe. Rozwiązanie to pozwala na doprowadzenie wyceny rozchodów z kont walutowych do wartości jakie byłyby uzyskane przy zastosowaniu metody FIFO. Dzięki temu użytkownik nie musi prowadzić osobnej ewidencji dostępnych transz i nie musi pilnować, by kursy rozchodów z kont walutowych odpowiadały najstarszym transzom waluty na koncie.

Magazyn walut analizuje dokonane rozchody i wykrywa przypadki, kiedy użyty kurs rozchodu odbiega od tego, jaki byłby zastosowany przy zastosowaniu metody FIFO. W takim przypadku można automatycznie wygenerować dokumenty księgowe by doprowadzić do prawidłowej wartości zapisów. Magazyn obsługuje także transfery, czyli przypadki, kiedy waluta przepływa między kontami walutowymi/kasami walutowymi, które to nie generują różnic kursowych.

Na funkcjonalność Magazynu walut składają się następujące elementy:

  • Magazyn walut – ustawienia – panel konfiguracji parametrów pracy: typów dokumentów, kont oraz bilansu otwarcia.
  • Magazyn walut – stany walut – prezentuje stan konta walutowego na dzień wraz z dostępnymi transzami.
  • Magazyn walut – historia – prezentuje historię operacji na koncie bankowym.
  • Magazyn walut – korekta różnic kursowych – pozwala generować dokumenty księgowe wyrównujące kursy walut do tych implikowanych przez metodę FIFO.

W panelu Amortyzacja możliwe jest określenie warunków prowadzenia umorzeń w procesie użytkowania środka trwałego.

Dwukrotne kliknięcie w polu zawierającym datę otwiera kalendarz, natomiast w polu zawierającym wartość liczbową otwiera kalkulator.

Oddzielna amortyzacja podatkowa

Ten przycisk powoduje rozdzielenie naliczania amortyzacji podatkowej i bilansowej dla środka. Jeżeli środek trwały jest niezatwierdzony, to po wybraniu przycisku nastąpi podział górnej części panelu na oddzielne części dla każdego z rodzajów amortyzacji. Należy w każdej z nich oddzielnie zdefiniować warunki dla amortyzacji bilansowej i podatkowej. Jeżeli środek trwały jest zatwierdzony to przycisk otwiera okno dialogu Oddzielenie amortyzacji podatkowej, w którym należy potwierdzić operację rozdziału amortyzacji bilansowej i podatkowej dla środka.

Po przeprowadzeniu rozdziału amortyzacji panel jest podzielony na dwie części zatytułowane odpowiednio Parametry bilansowe i Parametry podatkowe, w każdej z nich jest zestaw opisanych poniżej pól.

Typ amortyzacji

Z tej rozwijanej listy należy wybrać typ amortyzacji, który ma być stosowany dla wprowadzanego środka. Możliwy jest wybór jednej z poniżej wymienionych możliwości:

  • Liniowa
  • Degresywna
  • Jednorazowa
  • Indywidualna
  • Nie podlega amortyzacji
  • Naturalna

Wybranie pozycji Naturalna spowoduje automatyczne oddzielenie amortyzacji podatkowej oraz zmianę wyglądu okna dla części bilansowej.

Sposób obliczania umorzeń każdą z metod określają aktualne przepisy oraz dozwolone nimi, wewnętrzne ustalenia firmy.

Jeżeli po zatwierdzeniu środka trwałego z wybraną amortyzacją jednorazową nastąpi próba zmiany typu amortyzacji, to otworzy się okno dialogu Skierowanie środka do amortyzacji, w którym należy określić warunki naliczania umorzeń.

Stopa procentowa

W tym polu należy wpisać roczną stawkę amortyzacyjną, zgodną z zaszeregowaniem środka do odpowiedniej grupy w Klasyfikacji Środków Trwałych. Zakres możliwych wartości stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych grup środków trwałych jest określony aktualnymi przepisami. Jeżeli w pole Numer KST panelu Nazwa zostanie przeniesiony numer z tabeli zdefiniowanej w ustawieniach modułu, to automatycznie podpowiadana jest wartość stopy procentowej z tej tabeli.

Współczynnik modyfikujący

W tym polu podpowiadana jest – w zależności od przyjętej metody amortyzacyjnej – wartość równą 1,00 albo 2,00. Można te wartości zmieniać w zakresie określonym przepisami.

Środek jest używany przez cały rok

Taki napis w ramce oznacza, że środek trwały używany jest przez cały rok. Jest to ustawienie domyślne po wprowadzeniu środka trwałego. Wybranie przycisku Pokaż miesiące powoduje wyświetlenie w ramce 12 pól wyboru dla poszczególnych miesięcy roku. Istnieje tu możliwość wskazania miesięcy, w których ma być przeprowadzona amortyzacja dla środków trwałych używanych sezonowo. Operacja ta powinna być przeprowadzona przed wykonaniem pierwszego umorzenia środka trwałego w systemie.

Liczba miesięcy amortyzacji

W tym polu widoczna (podpowiadana) jest liczba miesięcy, przez jaką trwać będzie proces amortyzacji środka, dla wprowadzonych powyżej wartości.

Pole to może być wykorzystane w inny sposób na etapie definiowania procesu amortyzacji (przed zatwierdzeniem środka). Wpisanie w tym polu liczby miesięcy amortyzacji spowoduje dopasowanie do niej wartości w polach Stopa procentowa, Umorzenie roczne i Data zamortyzowania.

Umorzenie roczne

W tym polu wyświetlana jest kwota rocznego umorzenia, wyliczona na podstawie danych, wprowadzonych w poprzednich polach tego panelu. W momencie, gdy zostanie wyznaczona amortyzacja planowana dla środka, w tym polu pokazywana jest kwota planowanego umorzenia dla bieżącego roku (zgodnego z datą operacji widoczną na pasku stanu). Jeżeli dla bieżącego roku nie ma jeszcze wyznaczonej amortyzacji planowej, pokazywana jest orientacyjna kwota umorzenia, która może ulegać zmianom na skutek przeprowadzanych korekt.

Dotychczasowe umorzenie

W tym polu pojawia się kwota dotychczasowego umorzenia środka trwałego, przeprowadzonego w systemie oraz w nawiasie jaki to procent wartości środka.

Data zamortyzowania

W tym polu wyświetlana jest data całkowitego zamortyzowania opisywanego środka trwałego, wyliczoną na podstawie danych, wprowadzonych w poprzednich polach tego panelu.

Wyłącznie w części opisującej amortyzację podatkową znajdują się trzy pola wyboru:

amortyzacja przyspieszona

Zaznaczenie tego pola wyboru spowoduje, że w obliczeniach kwot umorzeń podatkowych środka będzie uwzględnione jednorazowe odliczenie w miesiącu przyjęcia do użytkowania odpowiedniej kwoty umorzenia. Dla środków przyjętych do użytkowania przed 1 stycznia 2007 roku wyniesie ona 30% wartości nowego środka trwałego (i taki opis zostanie wyświetlony). Dla środków przyjętych do użytkowania po 1 stycznia 2007 roku pojawi się dodatkowe pole, w którym należy wpisać kwotę umorzenia.

ograniczenia podatk.

Pole to jest zaznaczone w przypadku, gdy zostały zdefiniowane ograniczenia podatkowe i środek spełnia określone w nich warunki. Zaznaczone pole wyboru informuje, że w obliczeniach kwot umorzeń podatkowych środka są uwzględnione ograniczenia podatkowe. Jeżeli z jakichkolwiek powodów wystąpi konieczność wyłączenia ograniczeń podatkowych dla środka trwałego, to po usunięciu znacznika z tego pola otworzy się okno dialogu Wyłączenie ograniczeń podatkowych, w którym zostanie przeprowadzona operacja wyłączenia ograniczeń.

umorzenie nie w koszty

Pole to jest zaznaczone w przypadku, gdy kwoty umorzeń nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli z jakichkolwiek powodów wystąpi konieczność wyłączenia lub włączenia kwot umorzeń w koszty, to przy zmianie stanu pola otworzy się, zależnie od stanu wyjściowego pola, okno dialogu Zmiana zaliczenia amortyzacji do KUP/NKUP, w którym zostanie przeprowadzona operacja przełączenia kwalifikacji kwot umorzeń.

Dla amortyzacji naturalnej w części parametry bilansowe pozostaną pola Typ amortyzacji i Dotychczasowe umorzenie oraz pojawią się dodatkowo:

Resurs

W tym polu należy wpisać ilość jednostek resursu (godzin pracy, cykli itp.) jakie posiada opisywany środek trwały.

PRZEBIEG UŻYTKOWANIA

W tej tabeli ewidencjonowane jest wykorzystanie resursu w kolejnych miesiącach eksploatacji środka trwałego. W kolejnych wierszach widoczny jest identyfikator miesiąca i ilość jednostek zużytego resursu. Przyciski poleceń w nagłówku powodują:

b_st_dodres – uruchamia dodanie resursu za kolejny miesiąc otwierając dialog Dodaj resurs środka.

b_st_usures – usuwa zaznaczony wiersz tabeli.

Pozostały resurs

W tym polu widoczny jest pozostały do wykorzystania resurs środka.

Tworzy listę zaewidencjonowanych w programie środków trwałych.

Miejsce wywołania

Z okna Raporty otwartego przyciskiem polecenia b_st_drk w oknie Środki trwałe.

Parametry wykonania

Po uruchomieniu pojawi się okno dialogu, w którym należy określić parametry wykonania raportu. Wyniki raportu wyświetlane są w oknie Widok wydruku.

Stan na dzień:

W tym polu należy wprowadzić datę, dla której wykonywane jest zestawienie. Podpowiadana jest aktualna data operacji. Przycisk drop otwiera kalendarz.

Ewidencja

Z tej grupy opcji należy wybrać dla jakiego zakresu zaewidencjonowanych danych ma zostać wykonany raport. Dostępne są opcje:

  • środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
  • środków trwałych
  • wartości niematerialnych i prawnych

Wartości

Z tej grupy opcji należy wybrać dla jakiej metody amortyzacji powinny być wykonane obliczenia. Dostępne są opcje:

  • Bilansowe
  • Podatkowe

Grupowanie środków

W tej ramce należy określić sposób grupowania środków w raporcie.

Grupowanie według

Z tego opuszczanego pola listy należy wybrać sposób grupowania środków w raporcie spośród następujących możliwości:

  • brak grupowania
  • KŚT
  • szablonów księgowania
  • kont środków
  • kont umorzeń
  • grup środków
  • miejsc użytkowania
  • osób odpowiedzialnych
  • cech środków
  • rodzajów środków
  • znaczników

Grupa

To opuszczane pole listy uaktywnia się, gdy zostanie powyżej wybrane grupowanie według cech środków. Można tu wybrać nazwę zestawu cech.

Środki

W tej ramce można sterować wyświetleniem środków trwałych:

Pokaż środki:

Z tego opuszczanego pola listy należy wybrać dodatkowe ograniczenie wyświetlanych środków spośród następujących możliwości:

  • wszystkie wybrane
  • zakupione do końca roku
  • przyjęte do użytkowania do końca roku

Uwzględnij środki sprzedane w roku obejmującym wybraną datę

Zaznaczenie tego pola wyboru powoduje, że w raporcie będą uwzględnione środki zaznaczone jako sprzedane we wskazanym roku.

Uwzględnij środki zlikwidowane w roku obejmującym wybraną datę

Zaznaczenie tego pola wyboru powoduje, że w raporcie będą uwzględnione środki zaznaczone jako zlikwidowane we wskazanym roku.

Wyznacz datę zamortyzowania

Zaznaczenie tego pola wyboru powoduje dodanie w raporcie kolumny zawierającej prognozowaną datę zamortyzowania środka.

Opis raportu

W tym polu można wpisać komentarz, który zostanie wydrukowany w raporcie.

Wykonaj

Ten przycisk polecenia powoduje uruchomienie wykonywania raportu.

Anuluj

Ten przycisk polecenia powoduje zamknięcie okna bez wykonywania raportu.

Szablon księgowania pozwala ustalić konta, na które moduł powinien zapisywać i rozksięgowywać wyniki operacji przeprowadzonych w module Środki Trwałe. Utworzone szablony księgowań będą wykorzystywane w module przy wyborze sposobu księgowania dla poszczególnych środków trwałych. Na podstawie przyjętych szablonów moduł utworzy dokument PK, który może zostać przesłany do modułu Finanse i Księgowość.

Okno definiowania szablonów księgowania otwierane jest z menu Funkcje > Ustawienia lub wybierając Szablony księgowań w oknie Ustawienia.

W nagłówku umieszczone są przyciski poleceń sterujące wprowadzaniem danych na listę.

bu_dodaj – dodaje nowy szablon księgowania do listy. Po wprowadzeniu nazwy szablonu i zapisaniu go, kliknij przycisk bu_wlasc aby przejść do okna edycji jego parametrów.

bu_usun – usuwa podświetlony wiersz listy.

bu_klonuj – tworzy kopię wybranego szablonu i otwiera okno jego definiowania. Zapisując szablon będzie można podać jego nazwę.

bu_wlasc – otwiera okno definiowania szablonu księgowania dla podświetlonego szablonu.

bu_lsrd – otwiera okno dialogu Szablon zawierającego listę środków trwałych i listę umów LWD przypisanych do podświetlonego szablonu.

bu_popraw – przełącza okno w tryb edycji. W trybie edycji widoczne są przyciski: bu_zapisz – zapisuje wprowadzone zmiany, bu_anuluj – anuluje wprowadzone zmiany.

W dolnej części panelu znajduje się lista szablonów księgowań.

Szablony oznaczone w kolumnie Nieaktywny nie będą dostępne na listach wyboru w innych oknach programu.

Po przeprowadzeniu zmiany układu szablonu wszystkie operacje wykonane z wykorzystaniem tego szablonu będą księgowane według nowego układu.

W module przewidziano, że dziennie dopuszczalna jest jednokrotna zmiana układu szablonu księgowania. Z tego powodu kolejna zmiana przeprowadzona tego samego dnia nadpisuje poprzednią. Na liście operacji będzie widoczna tylko jedna zmiana szablonu księgowania dziennie, niezależnie od ilości kroków, w których była przeprowadzana.

System pozwala na zmianę wartości środka trwałego w czasie jego użytkowania i związaną z tym zmianę okresu jego amortyzowania lub zmianę współczynnika modyfikującego. Możliwe jest również przeprowadzenie zmiany wartości z powodu częściowej sprzedaży lub likwidacji środka trwałego. Może to być spowodowane zniszczeniem lub sprzedażą jednej z części składowych środka.

W celu przeprowadzenia procesu zmiany wartości należy podświetlić środek na liście w oknie Środki trwałe przycisk b_st_zmw i w dialogu Zmiana wartości określ zakres zmian. Nawet jeżeli środek został już całkowicie umorzony, istnieje jeszcze możliwość przeprowadzenia zmiany wartości tego środka.

Jednym ze sposobów zakończenia użytkowania środka trwałego jest jego sprzedaż, udokumentowana i zaewidencjonowana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Moduł Środki Trwałe umożliwia ewidencjonowanie zakończenia procesu eksploatacji środka trwałego poprzez jego sprzedaż.

W celu przeprowadzenia procesu sprzedaży należy podświetlić środek na liście w oknie Środki trwałe, a następnie wybrać przycisk b_st_spr. W otwartym dialogu Sprzedaż środka trwałego ewidencjonowanie są informacje o sprzedaży środka. Po jej przeprowadzeniu na panelu Nazwa w oknie opisu środka trwałego pojawi się czerwona pieczęć c_sprzed.

Jednym ze sposobów zakończenia użytkowania środka trwałego jest jego fizyczna likwidacja, udokumentowana i zaewidencjonowana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Moduł Środki Trwałe umożliwia ewidencjonowanie zakończenia procesu eksploatacji środka trwałego poprzez jego likwidację.

W celu przeprowadzenia procesu likwidacji należy podświetlić środek na liście w oknie Środki trwałe, a następnie wybrać przycisk b_st_lik. W otwartym dialogu Likwidacja środka trwałego ewidencjonowanie są informacje o likwidacji środka. Po jej przeprowadzeniu na panelu Nazwa w oknie opisu środka trwałego pojawi się pieczęć c_zlikwid natomiast jeżeli likwidacja związana jest z przekazaniem środka do innej jednostki organizacyjnej to pieczęć c_przenie.

Moduł Środki Trwałe umożliwia przeprowadzenie operacji związanych z inwentaryzacją (spisem z natury) posiadanych środków trwałych. Możliwe jest wydrukowanie list posiadanych środków trwałych, przeprowadzenie sprawdzenia ich fizycznej obecności w firmie oraz zarejestrowanie wyników tego sprawdzenia. Jeżeli posiadane środki trwałe oznaczone są etykietami z kodem kreskowym, inwentaryzacja może być zautomatyzowana przez wykorzystanie czytnika.

W celu dokonania tej operacji należy wybierać w oknie Środki trwałe przycisk b_st_inw i w otwartym dialogu Inwentaryzacja środków przeprowadzić zaplanowane operacje związane z inwentaryzacją środków trwałych.

Numer umowy

W tym polu należy wpisać numer ewidencjonowanej umowy.

Kontrahent

Z tej rozwijanej listy należy wybrać nazwę kontrahenta, z którym została zawarta ewidencjonowana umowa. Lista jest tworzona w panelu Lista kontrahentów ustawień modułu.

Szablon księg.

Z tej rozwijanej listy można wybrać szablon księgowań dla umowy. Szablon księgowań można wybrać spośród wcześniej zdefiniowanych w panelu Szablony księgowań ustawień modułu.

Rodzaj umowy

Z tej rozwijanej listy należy wybrać rodzaj umowy spośród następujących możliwości: LeasingWynajem lub Dzierżawa. W przypadku wybrania leasingu pojawi się rozwijana lista wyboru Rodzaju leasingu:

  • Kapitałowym
  • Operacyjnym
  • Operacyjny dla samochodu z użytkiem prywatnym
  • Operacyjny dla samochodu elektrycznego z użytkiem prywatnym

Data rozpoczęcia

W tym polu należy wpisać datę rozpoczęcia dla ewidencjonowanej umowy w formacie RRRR-MM-DD.

Data zakończenia

W tym polu należy wpisać datę zakończenia dla ewidencjonowanej umowy w formacie RRRR-MM-DD. Wypełnienie tego pola jest niezbędne tylko dla umów leasingu, natomiast dla wynajmu i dzierżawy możliwe jest płynne kształtowanie czasu trwania umowy. Do tego celu w panelu Raty jest dostępny mechanizm dodawania kolejnych rat.

Daty graniczne umowy muszą być zawarte w zakresie czasowym lat działalności zdefiniowanych w panelu Lata działalności ustawień modułu. Jeżeli okres czasowy umowy wykracza poza zakres zdefiniowanych lat, to przed zaewidencjonowaniem umowy należy zdefiniować odpowiedni zakres lat.

Ilość rat

W tym polu widoczna jest ilość miesięcznych rat wyliczona na podstawie dat granicznych.

Forma płatności

Z tej rozwijanej listy należy wybrać sposób wpłacania kolejnych rat spośród następujących możliwości: Z dołu lub Z góry.

W panelu dostępne są jeszcze inne pola opisujące kwoty rat z uwzględnieniem stawek i kwot VAT. Ich ilość, nazwy i układ zależą od wybranego rodzaju umowy.

Ikona t_pyt obok nazwy pola oznacza, że kwota w tym polu jest wyliczona jako suma kolumny z panelu Raty.

W tej części wprowadzana jest kwota Netto, stawka VAT i kwota VAT dla pojedynczej raty umów wynajmu i dzierżawy.

W tej części wprowadzana jest kwota Netto, stawka VAT i kwota VAT wartości przedmiotu umowy leasingu.

W tej części wprowadzana jest kwota Netto, stawka VAT i kwota VAT wpłaty wstępnej dla umowy leasingu.

W tej części wprowadzana jest suma rat (Netto) do zapłaty. Na podstawie wprowadzonej kwoty wyliczane są kwoty w polach VATKapitał (wartość kapitału do spłaty), Odsetki (kwota odsetek do spłaty).

W tej części wprowadzana jest kwota Netto, stawka VAT i kwota VAT do zapłaty dla wykupu środka z leasingu.

Wykupiono

Pole dla oznaczenia umowy jako wykupionej.

W polu Uwagi można wpisać własny komentarz na temat ewidencjonowanej umowy.

W module Środki Trwałe możliwe jest naliczanie odliczeń podatku od towarów i usług zgodnie z zasadami wprowadzonymi od 1 maja 2004 roku z uwzględnieniem zmian w tym zakresie wprowadzanych od 2011 roku. W tym celu przed rozpoczęciem wprowadzania środków do ewidencji należy dla kolejnych okresów rozliczeniowych określić udział procentowy obrotu, w związku z którym przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego i uzupełniać na bieżąco kolejne lata. Natomiast podczas wprowadzania do ewidencji informacji o środku trwałym, opisywane są parametry decydujące o sposobie odliczania podatku i korekty podatku naliczonego. Należy je określić przed zatwierdzeniem środka trwałego.

Można także zmienić parametry VAT dla już zatwierdzonego środka. W tym celu należy zaznaczyć środek na liście w oknie Środki trwałe, wybierając klawisze skrótów Alt+V. Spowoduje to otwarcie okna dialogu Zmiana parametrów VAT, w którym należy dokonać zmiany.

Jeżeli do ewidencji będą wprowadzane środki amortyzowane wcześniej poza systemem i objęte nowymi zasadami odliczeniami VAT po 1 maja 2004 roku, to należy zdefiniować wszystkie lata, w których były amortyzowane i wprowadzić do opisu historię ich amortyzacji wraz z korektami. Ma to na celu umożliwienie prawidłowego opisania historii odliczeń VAT.

Tworzy zestawienie kwot VAT dla wybranego środka trwałego lub grupy środków trwałych.

Miejsce wywołania

Z okna Raporty otwartego przyciskiem polecenia b_st_drk w oknie Środki trwałe.

Parametry wykonania

Po uruchomieniu pojawi się okno dialogu, w którym należy określić parametry wykonania raportu. Wyniki raportu wyświetlane są w oknie Widok wydruku.

Stan na dzień:

W tym polu należy wprowadzić datę, dla której będą wykonane obliczenia. Podpowiadana jest bieżąca data operacji w programie.

Grupowanie środków

W tej ramce należy określić sposób grupowania środków w raporcie.

Grupowanie według

Z tego opuszczanego pola listy należy wybrać sposób grupowania środków w raporcie spośród następujących możliwości:

  • brak grupowania
  • KŚT bilansowa
  • KŚT podatkowa
  • szablonów księgowania
  • kont środków
  • kont umorzeń bilansowych
  • kont umorzeń podatkowych
  • grup środków
  • miejsc użytkowania
  • osób odpowiedzialnych
  • cech środków
  • rodzajów środków
  • znaczników

Grupa

To opuszczane pole listy uaktywnia się, gdy zostanie powyżej wybrane grupowanie według cech środków. Można tu wybrać nazwę zestawu cech.

Zestawienie syntetyczne

Zaznaczenie tego pola wyboru spowoduje, że wyniki będą zawierać tylko podsumowania dla grup środków określonych według zasad w polu powyżej. Jeżeli wybrany zostanie wariant bez grupowania, to raport nie będzie zawierał żadnych wyników.

Uwzględnij roczne korekty VAT

Zaznaczenie tego pola wyboru powoduje, że w raporcie będą uwzględnione wykonane korekty VAT.

Uwzględnij środki sprzedane i zlikwidowane

Zaznaczenie tego pola wyboru powoduje, że w raporcie będą uwzględnione środki sprzedane i zlikwidowane przed datą wykonania raportu.

Opis raportu

W tym polu można wpisać komentarz, który zostanie wydrukowany w raporcie.

Wykonaj

Ten przycisk polecenia powoduje uruchomienie wykonywania raportu.

Anuluj

Ten przycisk polecenia powoduje zamknięcie okna bez wykonywania raportu.

W tym oknie dostępny jest kalendarz wyświetlający informacje o zaplanowanych lub zrealizowanych czynnościach. Domyślnie prezentowane są czynności zalogowanego użytkownika z widokiem tygodniowym.

W lewej części okna znajduje się kalendarz umożliwiający szybką nawigację.

Pod kalendarzem nawigacyjnym znajduje się lista użytkowników mających dostęp do aplikacji dzięki której możliwe jest przełączanie się na dane innych użytkowników. Zakres dostępnych informacji o czynnościach jak i możliwe do wykonania operację zależą od uprawnień użytkownika.

W górnej części okna znajdują się przyciski umożliwiające wykonywanie akcji:

Nowe wydarzenie – ten przycisk otwiera okna dodawania nowej czynności.

Drukuj tydzień – otwiera okna podglądu wydruku ze wskazanym tygodniem.

Drukuj dzień – otwiera okno podglądu wydruku ze wskazanym dniem.

Zestawienie czynności – przycisk umożliwiający wyświetlenie okna z listą czynności spełniającą określone kryteria.

Przyciski: DzieńTydzień roboczyTydzieńMiesiąc umożliwiają przełączenie widoków w zależności od kontekstu.

Grupuj wg użytkowników – pozwala na wyświetlenie widoku pogrupowanego wg wybranych użytkowników.

Wyłącz grupowanie – wyłącza grupowanie i przywraca poprzedni widok.

Na danej czynności widzimy temat, lokalizację, nazwę kontaktu, nazwę kontrahenta i opis o ile są wprowadzone.

W menu kontekstowym zdarzeń w kalendarzu dostępne są m.in. polecenia:

  • Oznacz jako – pozwala na ustawienie typu zdarzenia.
  • Zakończone – pozwala na ustawienie statusu czynności na Zakończone. Po wybraniu opcji na czynności pojawi się ikona ico_ok_cm informująca o statusie czynności.
  • Przywróć ustawienia standardowe – opcja dostępna dla edytowanych czynności cyklicznych pozwalająca przywrócić pierwotne ustawienia.
  1. Kliknij przycisk Nowa czynność w prawej części okna. Otworzy się okno nowej czynności.
  2. W polu Temat wpisz temat planowanej czynności.
  3. W polach Czas rozpoczęcia i Czas zakończenia wpisz datę i godzinę realizacji czynności.
  4. W polach Kontakty Kontrahenci (listy dostępnych dla użytkownika kontaktów i kontrahentów) można wybrać kontakt i kontrahenta, którego chcesz przypisać do czynności.
  5. W polu Przypomnij można określić ile czasu przed rozpoczętym zadaniem wyświetlone zostanie przypomnienie.
  6. Przycisk Cykliczność otwiera okno pozwalające określić cykl generowania powtórzeń czynności.  
  7. W polach tekstowych Opis i Rezultat można wprowadzić rozszerzone opisy czynności.
  8. W polu Status wykonania można określić status dodawanej czynności, domyślnie wyświetlona jest tam wartość Aktywne.
  9. W polu Użytkownicy możesz określić do których użytkowników przypisane jest rejestrowane zdarzenie.
  10. Aby dołączyć załącznik do rejestrowanej czynności kliknij przycisk Dodaj plik.
  11. Aby zapisać kliknij przycisk Zapisz, aby zrezygnować kliknij Anuluj.

W oknie dodawania czynności wyświetlana jest data i godzina zgodna z zaznaczonym na kalendarzu przedziałem czasowym.

Możliwe jest dodawanie czynności poprzez podwójne kliknięcie na wybrany obszar w kalendarzu.

Usuwanie czynności, której jestem właścicielem

Zaznacz wybrane elementy na kalendarzu a następnie naciśnij przycisk Delete na klawiaturze lub wybierz z menu kontekstowego opcję Usuń.

Czynność usuwana jest z kalendarza zalogowanego użytkownika i z kalendarzy wszystkich osób do niej przypisanych.  

Usuwanie czynności do której jesteśmy przypisani

Jeśli nie masz uprawnień do wszystkich czynności, możesz je usunąć tylko ze swojego kalendarza. Wówczas po wybraniu opcji Usuń zostanie wyświetlony komunikat potwierdzający Czy chcesz usunąć czynność ze swojego kalendarza?.

Jeżeli czynność jest czynnością cykliczną, to tylko właściciel czynności może zmieniać przypisanie użytkowników do takiego zdarzenia. Nie ma możliwości samodzielnego usunięcia takiej czynności z kalendarza nie będąc jej właścicielem.

Czynności możesz edytować jeśli jesteś ich właścicielem lub jeśli jesteś jej uczestnikiem i masz nadane właściwe uprawnienia.

  1. Wybierz z kalendarza czynność, której dane chcesz edytować i kliknij dwukrotnie lewym klawiszem myszy lub wybierz z menu kontekstowego polecenie Edytuj. Otworzy się okno czynności.
  2. Wprowadź odpowiednie zmiany w danych kontaktu.
  3. Aby zapisać wprowadzone zmiany kliknij przycisk Zapisz, aby anulować kliknij Zamknij.

Okno Cykl pozwala określić cykl generowania powtórzeń czynności.  Na oknie ustawiamy schemat powtórzeń oraz koniec cyklu.

Schemat powtórzeń:

  • Codziennie – ustawiamy co ile dni ma się wyświetlać (pole Co) lub wybieramy Każdego dnia tygodnia
  • Tygodniowy – możliwość wyboru dni w które czynność będzie powtarzana
  • Co miesiąc – możliwość ustawienia dokładnych parametrów wyświetlania czynności
  • Coroczny – możliwość ustawienia dokładnych parametrów wyświetlania czynności

Koniec cyklu:

  • Brak daty końcowej
  • Zakończ po – ustawiamy ilość powtórzeń
  • Zakończ – ustawiamy datę zakończenia

Aby zmienić ustawienia dotyczące generowania powtórzeń należy na dowolnym wystąpieniu wybrać z menu kontekstowego opcję Edytuj serie, następnie na oknie czynności kliknąć przycisk Cykliczność.

Jeśli jesteś właścicielem czynności możesz edytować i usuwać czynności cykliczne. Jeśli jesteś jej uczestnikiem i masz nadane odpowiednie uprawnienia możesz takie czynności edytować.

W przypadku usuwania czynności cyklicznych mamy dostępne opcje:

  • Usuń serię – usuwa wszystkie wystąpienia
  • Usuń to wystąpienie – usuwa wybraną czynność

Gdy ktoś inny utworzy czynność cykliczną i nie masz uprawnień do wszystkich czynności nie możesz usuwać.

Aby edytować czynność cykliczną kliknij dwukrotnie na wystąpieniu zdarzenia aby je edytować. Aby edytować całą serię kliknij przycisk Edytuj serie. Wprowadzić odpowiednie zmiany i zatwierdź je przyciskiem Zapisz.

Edycje formuł w oparciu o język AmBasic polecamy tym, którzy mają pewne doświadczenie w programowaniu lub mogą zlecić wykonanie takich raportów osobom o niezbędnym doświadczeniu. Przed podjęciem próby edycji formuł należy zapoznać się z pomocą do języka raportów AmBasic.

Wszystkie funkcje pomocnicze utworzone w celu wykorzystania podczas obliczania deklaracji zdefiniowane są w pliku „rapdekl.sci”. Plik ten jest dołączany do każdego raportu generowanego automatycznie przez deklarację

Wszystkie formuły należy budować zgodnie ze składnią języka AmBasic. W procesie budowania formuł możemy korzystać z powyższych funkcji, jak też z bogactwa funkcji i obiektów udostępnianych przez język raportów. Formuły należy budować według wzoru:

wynik = ZestRej([…]) + ZestRej([…]) …

lub

wynik = iif(Pole(34) > Pole(45), Pole(34) – Pole(45), Pole(45) – Pole(34))

powyższy warunek możemy również zapisać w postaci:

wynik = Max(Pole(34) – Pole(45), Pole(45) – Pole(34))

Podczas tworzenia formuły możemy deklarować własne zmienne i obiekty.

Funkcje matematyczne

Funkcje podatkowe:

  • DeklaracjaInfo
  • Excp
  • ExcpExt
  • FSE
  • Konto
  • Pole
  • PoleExt
  • PozBrw
  • ZestR1
  • ZestRej2
  • ZestRej
  • Rejestr